Castro de Troña, Pias.
Restos da muralla do Castromao, Cumiar.
Dende finais da Idade de Bronce, abarcando toda a Idade de Ferro e mesmo despois da primeira conquista de Galiza militar por parte dos romanos, o pobo Galaico desembolveu unha cultura diferente do resto da Europa Occidental, A Cultura Castrexa.
A principal característica desta cultura son os seus poboados ou castros, recintos moi bem protexidos naturalmente e artificialmente con foxos, parapetos e muros. Soen estar situdos en outeiros cerca dos vales e o material de construcción que soian utilizar era a pedreria.
Esta cultura abarca máis de mil anos e deixou unha forte pegada no noso concello, rexistrando asi unha alta densidade de castros, os cales a maioria encontranse aterrados e en perigo de desaparecer. No concello contabilizanse máis dunha vintena case só pola toponimia conservada e nom e descarta que haxa máis.
Según os historiadores, seguramente neste val o igual que en todos os arredores estaria habitado pola tribu dos Grovios ou Grovis, a cal sua capital estaba en Campillun Tide (nalgun lugar cercano a actual Tui, seguramente a máis antiga no alto do Monte Aloia).
Case todos os castros ponteareáns presentan síntomas de estar moi romanizados, polo cal serian da etapa máis moderna da cultura. Pero alguns como o máis coñecido e mellor conservado, o castro de Troña, atoparonse restos de estar xa habitado ala polo século V a.C.
Neste apartado estudarase e veranse o estado dos castros pontareáns, todo de maneira amateur polo autor pero da forma máis seria posible.
No hay comentarios:
Publicar un comentario