O Suído, ano 1527

Carta escrita no ano 1527 polo notario de Verducido, Nicolás Ventín, para Pedro de Soutomaior, neto do celebre Pedro Madruga. Nela e atopan os lindes dos sesteiros do Suído coas súas fregresias (parroquias) e xurisdicións, para chegar a un posible acordo no preito polos veciños sobre os montes do Suído.

Esta escrita nunha mezcla de galego antigo e castelán.

“…Eu faley, señor, con los mays de Verduzido sobre lo que vuestra merced sabe. Bon deseo mostran, pero son gente común. Parésçeme, señor, que se visen vuestra merçed entre sy que qualquier conçierto farán. No lles mostré nada por el erro que dixe a vuestra merçed porque dixese que se mostrase a Miguel Afonso, porque bien save vuestra merçed que eles o ten por candea.

Ho memorial vay en esta manera. O sestero viejo de Borrageros a la Pedra de Juíz e o Canpo da Taboada e o Porto a Prado, o sesteyro de Puxallos e o Porto a Pigarços, e porlo rrío arriva á Carvalla da Cruz. Para vayxo a los dichos labradores e aldeas e freygresías, e para çima a vosa merçé, que parte con Melón e con Rivadavia. E os límites de çima son estes: a Carvalla da Cruz, que parte tres freyg[u]esías e tres señoríos: Sotomayor e Santiago e Rivadavia, e as felegresías Verduzido e Santa
María de Couso e Santiago d’Antas, que dan as freygresías. Parte con Rivadavia porlo sesteyro d’Estrufe e Outeyro de Mouro e o Porto a Payo d’Orraca e a Pena de Lourenço Fernández e porla Cabeça de Val d’Ovellas e o sesteyro vello da Lágea Urraca, por sobre el, por una pedra furada; aquy queda Rivadavia. E parte con Melón porlo Outeyro de Carnudos e a Boca da Renoba e o marco de Lonbo de Serra, e aquy adiante entran os coutos de Cobelo……

No digo más, salvo que quedo rrogando a Dios descanse sus travajos y prospere su estado según por vuestra merçed es deseado.

De Verduçido, oy lunes veynte e oyto de henero de quinentos e veynte e siete…”

Muitos topónimos non coinciden na actualidade cos do ano 1527 ou non chegaron os nosos día, posiblemente se modernizaron e se trocaron por outros. Pola contra si nos chegan algúns a actualidade como por exemplo o sesteiro vello de Borrageros, que se pode identificar con Borraxeiros ou chan de Borraxeiros.