Unha vez máis, a desgraza caeu sobre a Serra do Galleiro

Triste noticia, pois para moitos a Serra do Galleiro e moito máis cunha serra, e nosa serra mai, onde de pequenos medramos a súa sombra, onde nos levaban nosos familiares para contemplar o fermoso val do Tea onde vivimos...

Agora a historia se repite, 1990, 2005 e 2013 as lapas do lume tinguen a nosa querida serra de escuro e tristeza, sen vida nin aire puro que respirar. Maldicimos unha vez máis os enfermos que prenden lume na mai terra, así como os que o fan polo negocio dos cartos, pois estes son máis enfermos aínda.

Pero estamos no de sempre, lamentamos cando acontece a desgraza pero non a previmos, isto xa o sufrimos no 1990 e no 2005, pero non tomamos ningunha medida, que esperamos cando os responsables dos montes teñen un 80% destes de toxais e eucalipto, a desgraza pode caer simplemente cun vidro e a Serra do Galleiro e todos os que a habitan voltan a tremer.

Dende aquí dar ánimos e forzas a tódolos veciños ante esta situación que non e estrana por desgraza para nos. Esperemos que desta os responsables dos montes collan consciencia e pensen máis alá dos cartos e comecemos a previr nosos montes, para que esa vez por fin sexa  última.