Ponteareas romana, introducción

Solar no que se ubicava a Vila Romana de Angoares

Ponte Das Partidas

Capitel tardorromano no cruceiro de couso, Gulans.

Neste periodo historico que abarca dende o século I d.C ata mediados do V d.C, e a transición entre o mundo castrexo e o mundo romano, o cal tivo en Galiza unhas pecualidades na chamada romanización que se caracterizaron nesta zona xeográfica chamandose co nome de Cultura Galaico-Romana.

Despois da conquista definitiva romana destas terras, posiblemente entre o 26 a.C e 19 a.C, os romanos foron impondo suas costumes e idioma pouco a pouco entre os indixenas galaicos, pero deixando unha certa marxe a cultura autóctona, desta forma segurironse construindo novos castros como mostran algúns dos redores como A Croa (Ribadetea) ou Altamira (Taboexa), contruidos en perido romano.

No que infunde a Ponteareas, aparte dos castros de época romana temos moitos máis restos importantes da pegada romana aínda que como sempre pouco estudados e con pouco interese por estudalos.

O máis importante para o estudo deste periodo sería a Vila Romana de Angoares, a cal súa importanza na época deveu ser importante, facendo tal vez de rexentadora das terras de casi todo o val do Tea. Súa ubicación estaria xusto onde se atopa hoxe en día o solar da igrexa parroquial de Angoares, onde se atopou o hipocausto (sistema de calecfacción da época) ademais de importantes restos coma tégulas, moedas, ladrillos e restos carbónicos.

Outros restos moi importantes no concello som as pontes, nas que seguramente oubo tres na época, serián as duvidosas dos Remedios, a Das Partidas e a desaparecia de Cons. Esta última perdeuse súa ubicación, posiblemente estaria entre Pias e Fozara con Padróns, hai quen di q seus restos estan debaixo da Ponte de Caneira, Fozara. As outras duas nos chegaron a hoxe moi modificadas dende o medievo ou ata máis tardios.

Tamén atopouse un tesoriño de moedas en San Mateo, nunha anforiña.

Por último destacar o capitel tardorromano que esta actualmente nun cruceiro do barrio de Couso, Gulans. Este din que foi atopado no monte de San Cibran.